Σύνθετη από τις λέξεις Άνεμος & Λήθη.
ουτιά στη λήθη, στη χαρά, στην ομορφιά, στην απέριττη πολυτέλεια που δίνει η απλότητα της αυθεντικότητας. Εδώ ο άνεμος διώχνει κάθε αρνητική σκέψη μακριά κι επιτρέπει στις όμορφες ιδέες να ανθίσουν.
ΑΝΕΜΟΣ
Σαπφώ:
”Σαν άνεμος μου τίναξε ο έρωτας τη σκέψη,
σαν άνεμος που σε βουνό βελανιδιές λυγάει.
Ήρθες, καλά που έκανες, που τόσο σε ζητούσα,
δρόσισες την ψυχούλα μου, που έκαιγε ο πόθος.”
Οι αρχαίοι Έλληνες τιμούσαν τους ανέμους σαν θεούς καθώς πολλές εκδηλώσεις της ζωής τους εξαρτώνταν από τη βοήθεια τους. Οι Έλληνες γνωρίζουν καλά το μελτέμι, τον ισχυρό βόρειο άνεμο που πνέει στο Αιγαίο κατά τη διάρκεια της θερμής περιόδου. Η πρώτη ιστορική γραπτή αναφορά για το μελτέμι έγινε στο έργο του Αριστοτέλη (384 – 322 πΧ) με τον τίτλο «Μετεωρολογικά». Σύμφωνα λοιπόν με τον Αριστοτέλη οι άνεμοι αυτοί πνέουν μετά το θερινό ηλιοστάσιο, το οποίο είναι στις 21 Ιουνίου, και την Ανατολή του αστερισμού του «Κυνός» που ανατέλλει την 25η Ιουλίου και έχει ως πιο λαμπρό αστέρι τον γνωστό Σείριο. Κατά τον Εύδοξο (404 – 335 πΧ), σπουδαίο αρχαίο Έλληνα μαθηματικό, οι άνεμοι πνέουν από την 24η Ιουλίου έως και την 31η Αυγούστου. Αυτές οι δύο αναφορές αποτελούν ουσιαστικά και τις πρώτες καταγεγραμμένες παρατηρήσεις του φαινομένου, το οποίο στην πάροδο των αιώνων άλλαξε όνομα και πλέον στις μέρες μας περιγράφεται ως μελτέμι.
ΟΙ νησιώτες μας χρησιμοποιούν ονομασίες όπως «καπελλάτος» όταν παρασέρνει καπέλα από τα κεφάλια των περιπατητών, «καρεκλάτος» όταν ρίχνει κάτω τις καρέκλες στα καφενεία, «τραπεζάτος» όταν αναποδογυρίζει τραπέζια και «καμπανάτος» όταν προκαλεί ταλάντωση στις καμπάνες, για να περιγράψουν όχι μόνο το μελτέμι αλλά γενικά τους ισχυρούς ανέμους που πνέουν για πολλές ημέρες κάθε χρόνο στη θαλάσσια περιοχή του Αιγαίου.
ΛΗΘΗ
Στην ελληνική μυθολογία, η Λήθη Lethe (/ˈliːθiː/; Αρχαία Ελληνικά: Λήθη Lḗthē; Αρχαία Ελληνικά: [lɛ̌ːtʰɛː], Νέα Ελληνικά: [ˈliθi]), που αναφέρεται επίσης ως Lemosyne, ήταν ένας από τους πέντε ποταμούς του κάτω κόσμου του Άδη. Γνωστό και ως Ameles potamos (ποτάμι της ασυνειδησίας), το Lethe κυλούσε γύρω από τη σπηλιά του Hypnos και μέσα από τον Κάτω Κόσμο όπου όλοι όσοι έπιναν από αυτό γνώρισαν πλήρη λήθη. Λήθη ονομαζόταν και το ελληνικό πνεύμα της λήθης, με το οποίο συχνά ταυτιζόταν το ποτάμι.